-
1 Οιδιπόδα
Οἰδιπόδᾱ, ΟἰδιπόδηςOedipus: masc gen sg (epic doric ionic aeolic)Οἰδιπόδᾱ, ΟἰδιπόδηςOedipus: masc nom /voc /acc dualΟἰδιπόδηςOedipus: masc voc sgΟἰδιπόδηςOedipus: masc nom sg (epic) -
2 Οἰδιπόδα
Οἰδιπόδᾱ, ΟἰδιπόδηςOedipus: masc gen sg (epic doric ionic aeolic)Οἰδιπόδᾱ, ΟἰδιπόδηςOedipus: masc nom /voc /acc dualΟἰδιπόδηςOedipus: masc voc sgΟἰδιπόδηςOedipus: masc nom sg (epic) -
3 Οιδιπόδειον
ΟἰδιπόδειοςOedipus: masc acc sgΟἰδιπόδειοςOedipus: neut nom /voc /acc sgΟἰδιπόδειοςOedipus: masc /fem acc sgΟἰδιπόδειοςOedipus: neut nom /voc /acc sg -
4 Οἰδιπόδειον
ΟἰδιπόδειοςOedipus: masc acc sgΟἰδιπόδειοςOedipus: neut nom /voc /acc sgΟἰδιπόδειοςOedipus: masc /fem acc sgΟἰδιπόδειοςOedipus: neut nom /voc /acc sg -
5 δουπέω
δουπέω, perf. δέδουπα, einen dumpfen oder rasselnden Ton von sich geben, krachen, rasseln, tosen. Verwandt κτυπέω, κτύπος? Vgl. ἐρίγδουπος und ἐπὶ δ' ἐγδούπησαν Iliad. 11, 45. – Bei Homer oft von dem Geräusche, welches der Fall im Kampfe hinstürzender und zum Tode getroffener Krieger verursacht, wobei wohl eben so sehr an das Aufschlagen auf den Erdboden wie an das Gerassel der Waffen zu denken; vgl. Xen. Anab. 1, 8, 18 λέγουσι δέ τινες ὡς καὶ ταῖς ἀσπ ίσι πρὸς τὰ δόρατα ἐδούπησαν φόβον ποιοῠντες τοῖς ἵπποις; Iliad. 20, 451 ἰων ἐς δοῠπον ἀκόντων; Odyss. 16, 10 ποδῶν δ' ὑπὸ δοῠπον ἀκούω. Aristarch scheint nur, oder doch vorwiegend an das Gerassel der Waffen gedacht zu haben, s. Scholl. Aristonic. Iliad. 16, 822. 13, 426. Der Gebrauch des Wortes ist bei Homer ganz formelhaft: δούπησεν δὲ πεσών Versanfang Iliad. 4, 504. 5, 42. 540. 617. 11, 449. 13, 187. 373. 442. 15, 421. 524. 578. 16, 325. 401. 599. 822. 17, 50. 311. 580. 20, 388 Odyss. 22, 94. 24, 525. In einer Anzahl von Stellen füllt den Rest des Verses hinter δού-π ησεν δὲ πεσών der Zusatz ἀράβησε δὲ τεύχε' ἐπ' αὐτῷ: Iliad. 4, 504. 5, 42. 540. 13, 187. 17, 50. 311 Odyss. 24, 525. Abweichend von dem formelhaften Gebrauch Iliad. 13, 426 Ἰδομενε ὺς δ' οὐ λῆγε μένος μέγα, ἵετο δ' αἰεὶ ἠέ τινα Τρώων ἐρεβεννῇ νυκτὶ καλύψαι ἢ αὐτὸς δουπῆσαι ἀμύνων λοιγὸν Ἀχαιοῖς. Abweichend auch Iliad. 23, 679 Εὐρύαλος δέ οἱ οἶος ἀνίστατο, ἰσόϑεος φώς, Μηκιστέος υἱὸς Ταλαϊονίδαο ἄνακτος, ὅς ποτε Θήβασδ' ἦλϑε δεδουπότος Οἰδιπόδαο ἐς τάφον· ἔνϑα δὲ πάντας ἐνίκα Καδμείωνας. Die Homerischen Glossographen (vgl. Sengebusch Homer. dissert. 1 p. 52 sqq.) nahmen das Homerische δουπῆσαι schlechtweg = ἀποϑανεῖν, und so auch das δεδουπότος Οἰδιπόδαο schlechtweg = τεϑνηκότος. So wird in Bekk. Anecd. p. 1095 δούπησεν· ἀπέϑανεν als kyprische Glosse aufgeführt. Aristarch zeigte, daß Homer in Bezug auf den Ausgang des Oedipus einer Sage gefolgt sein müsse, welche von der späteren allgemein verbreiteten wesentlich abwich; nach Homer sei Oedipus in (oder bei) Theben gestorben ( ἐν Θήβαις), und zwar sei er entweder im Kampfe ( ἐν πολέμῳ) gefallen oder habe sich von einem Felsen herabgestürzt: νοητέον ὅτι ἤτοι ἐν πολέμῳ τετελεύτηκε, ψοφο ῠσι γὰρ οἱ πίπτοντες, »δούπησεν δὲ πεσών«, ἢ κατεκρήμνισεν ἑαυτόν· καὶ γὰρ οὗτος ὁ ϑάνατος μετὰ ψόφου. Der Annahme, Oedipus sei nach Homer im Kampfe gefallen, scheint Aristarch den Vorzug gegeben zu haben; nur diese Annahme bezeichnet Apollon. Lex. Homer. p 60, 11 als Aristarchisch. S. übrigens Scholl. Aristonic. Iliad. 23, 679. 16, 822. 13, 426 Eustath. Iliad. 23, 679 p 1323. 42; Lehrs Aristarch. p. 110. – Nachahmung Homers bei Euphorio frgm. 36 Meinek. Anall. Alex. p. 69 (aus Scholl. Theocrit. 10, 28) Πορφυρέη ὑάκινϑε, σὲ μὲν μία φῆμις ἀοιδῶν Ῥοιτείῃς ἀμάϑοισι δεδουπότος Αἰακίδαο εἴαρος ἀντέλλειν, γεγραμμένα κωκύουσαν, vgl. Sengebusch Homer. dissert. 1 p. 65 sq. – An das Homerische δεδουπότος schließt sich δέδουπεν ὑφ' Ἡρακλῆος Archi. 27 ( Plan. 94): öfter für niederstürzen, die sp. D., bes. Nonn.; Crinag. 28 (IX, 283) sagt sogar οἱ δ' ἄρα δουπήϑησαν ἀολλέες, sie wurden niedergestreckt. Sonst selten, δουπεῖ χεὶρ γυναικῶν Eur. Alc. 104, von Klagenden, die mit der Hand an die Brust schlagen; ταῖς ἀσπίσι πρὸς τὰ δόρατα ἐδούπησαν Xen. An. 1, 8. 18, wofür 4, 5, 18 ἔκρουσαν steht; τοῖς δόρασι δουπῆσαι πρὸς τὰς ἀσπίδας Arr. An. 1, 6, 7; τεῖχος ἐδούπησε Luc. conscr. hist. 22. – S. auch ἐπιδουπέω u. γδουπέω.
-
6 Οιδίποδα
ΟἰδίπουςOedipus: neut nom /voc /acc plΟἰδίπουςOedipus: masc /fem acc sgΟἰδιπόδηςOedipus: masc nom sg (epic doric) -
7 Οἰδίποδα
ΟἰδίπουςOedipus: neut nom /voc /acc plΟἰδίπουςOedipus: masc /fem acc sgΟἰδιπόδηςOedipus: masc nom sg (epic doric) -
8 Οἰδίπους
A Oedipus, i. e. the swollen-footed. cf. E. Ph.27 : gen.Οἰδίποδος Apollod.3.6.3
(but in Trag. always Οἰδίπου, as if from Οἰδίπος, which occurs in AP7.429 (Alc.)): acc. Οἰδίπουν Trag., laterΟἰδίποδα Plu.2.193d
, Paus.9.2.4, etc.: voc. , OC 557, cf. Choerob. in Theod.1.210 H., and , al., Choerob. l.c.:—collat. form [full] Οἰδιπόδης, ὁ, gen.Οἰδιπόδαο Il.23.679
, Od.11.271, Hes. Op. 163 ; [dialect] Dor. [var] contr.Οἰδιπόδα Pi.P.4.263
, and in lyr. passages of Trag., A.Th. 725, S.OT 496, Ant. 380 ; [dialect] Ion.Οἰδιπόδεω Hdt.4.149
: acc. Οἰδιπόδαν in lyr., A.Th. 752, S.OC 222 : dat. : voc. (lyr.):—Adj. [full] Οἰδιπόδειος, α, ον, or ος, ον, of Oedipus, Plu.Sull.19, Paus.9.18.5 (ubi vulg. - ποδία): Οἰδιπόδεια (vulg. - ια), τά, the tale of Oedipus, Id.9.5.11 ; or Οἰδιπόδεια, ἡ, Arist.Fr. 628, IG14.1292ii 11, Sch.E.Ph. 1760.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > Οἰδίπους
-
9 Οιδιποδείους
-
10 Οἰδιποδείους
-
11 Οιδιπόδαν
Οἰδιπόδᾱν, ΟἰδιπόδηςOedipus: masc acc sg (epic doric aeolic)ΟἰδιπόδηςOedipus: masc acc sg -
12 Οἰδιπόδαν
Οἰδιπόδᾱν, ΟἰδιπόδηςOedipus: masc acc sg (epic doric aeolic)ΟἰδιπόδηςOedipus: masc acc sg -
13 Οιδιπόδας
Οἰδιπόδᾱς, ΟἰδιπόδηςOedipus: masc nom sg (epic doric aeolic)Οἰδιπόδᾱς, ΟἰδιπόδηςOedipus: masc acc pl -
14 Οἰδιπόδας
Οἰδιπόδᾱς, ΟἰδιπόδηςOedipus: masc nom sg (epic doric aeolic)Οἰδιπόδᾱς, ΟἰδιπόδηςOedipus: masc acc pl -
15 ὁμόσπορος
ὁμό-σπορος, ον,A sown together: hence, sprung from the same parents or ancestors, kindred, h.Cer.85, Pi.N.5.43, A.Th. 932(lyr.), etc.: as Subst., brother, E.IT 611 ; sister, A.Ch. 242, S.Tr. 212(lyr.), E.IT 695, Antiph.18.II ὁ. γυνή a wife common to two (Laïus and Oedipus), S.OT 260 ; also of Oedipus, τοῦ πατρὸς ὁμόσπορος having the same wife with his father, ib. 460.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ὁμόσπορος
-
16 πατριώτης
πατριώτης, ὁ, der aus dem nämlichen Lande ist, Landsmann, auch der in demselben Lande wohnt; ursprünglich aber ward das Wort nur von Sclaven und von Thieren gebraucht, z. B. ἵπποι πατριῶται, Xen. Cyr. 2, 2, 26; vgl. Ath. XI, 487 c; D. C. 40, 9; u. übertr. von leblosen Dingen, wie Soph. O. R. 1091 den Berg Kithäron den πατριώτης des Oedipus nennt; nach Poll. 3, 54 ist es bei den Barbaren = Mitbürger, dem πολίτης der freien Griechen entsprechend, vgl. Luc. soloec. 5 u. B. A. 113, wo es aus Alexis angeführt wird, u. Pherecr. bei Schol. Ar. Av. 1296; so auch Plat. μήτε πατριώτας ἀλλήλοις εἶναι τοὺς μέλλοντας ῥᾷον δουλεύσειν, Legg. VI, 777 d, u. so bei Sp.; Plut. Symp. 4, 6, 1 nennt den Dionysus seinen πατριώτης ϑεός; u. bei Iambl. v. Pyth. 52 sind πατριῶται wirklich Mitbürger.
-
17 πάλαισμα
πάλαισμα, τό, Kunstgriff, Kunst des παλαιστής, Ringerkunst, das Ringen; παλαισμάτων αὐχένα ἐξέπεμψας, Pind. N. 7, 72; παλαισμάτεσσιν ἰχνέων, P. 8, 36; ἀνδρὸς ἀμφὶ παλαίσμασιν φόρμιγγ' ἐλελίζων, Ol. 9, 14; πολλὰ παλαίσματα καὶ γυιοβαρῆ, Aesch. Ag. 63; πάλαισμ' ἄφυκτον τοῖς ἐναντίοις ἔχοις, Eum. 746; παλαίσμαϑ' ἡμῶν ὁ βίος, Eur. Suppl. 550; ἀσκέων πεντάεϑλον παρ' ἓν πάλαισμα ἔδραμε νικᾶν Ὀλυμπιάδα, Her. 9, 33; vgl. Plat. Euthyd. 277 c Phaedr. 256 b; Folgende. Uebh. jeder Kunstgriff, künstliches Mittel, τὸ καλῶς δ' ἔχον πόλει πάλαισμα μήποτε λῠσαι ϑεὸν αἰτοῦμαι, Soph. O. R. 879, wo der Schol. erkl. τὴν ζήτησιν τοῠ φόνου τοῦ Λαΐου, richtiger scheint es auf Oedipus' Klugheit zu gehen; Φρυνίχου παλαίσματα, Ar. Ran. 689; auch in Prosa, Xen. Mem. 2, 1, 14.
-
18 τόκος
τόκος, ὁ, 1) das Gebären; Ἀλκμήνης δ' ἀπέπαυσε τόκον, Il. 19, 119; h. Cer. 101; auch von Thieren, Il. 17, 5 (vgl. Xen. oec. 7, 341; πλὴν ὅταν τόκος παρῇ, Soph. frg. 424; οὔτε τόκοισιν ἰηΐων καμάτων ἀνέχουσι γυναῖκες, O. R. 173, vgl. 26; πρὸ μέλλοντος τόκου, Eur. El. 626; οὐ σὲ μήτηρ ἐν τόκοισι σοῖσι ϑαρσυνεῖ, Alc. 319, u. öfter; Ar. Th. 845 Lys. 742;. Plat. Soph. 242 d u. A. – 2) das Geborene, das Junge, übh. Nachkommenschaft; πάντων Ἀργείων ἐρέων γενεήν τε τόκον τε, Vorfahren und Nachkommenschaft, od. Geschlecht und Abkunft, Il. 7, 128, vgl. 15, 141; auch vom Adler, ἐλϑὼν ἐξ ὄρεος, ὅϑι οἱ γενεή τε τόκος τε, Od. 15, 175; Οἰδίπου τόκος, der Sohn des Oedipus, Aesch. Spt. 354. 389, u. öfter, wie Soph. u. Eur.; selten in Prosa, ὁ τόκος τῆς γυναικός, Her. 1, 111; von Thieren, Arist. H. A. 5, 9. – 3) Uebertr., der Gewinn von ausgeliehenem Gelde, Zins, Wucher; Pind. Ol. 11, 9; Ar. Nub. 18. 20 u. öfter; δανείζειν ἐπὶ τόκῳ, Plat. Legg. V, 742 c; u. wo die Uebertragung recht einleuchtet, τοῦ πατρὸς ἐκγόνους τόκους πολλαπλασίους κομιζόμενοι, von Kapital und Zinsen, Rep. VIII, 555 e; τόκους ἀπολαμβάνειν, Lys. 17, 3; oft bei Rednern, τόκον ὃς ἔτυχεν ἐν Σηστῷ ὢν ἐπόγδοον, Dem. 50, 17, vgl. 53, 13, d. i. ἐπ' ὀκτὼ ὀβολοῖς τὴν μνᾶν τοῦ μηνὸς ἑκάστου, monatlich von einer Mine, = 600 Obolen, 8 Obolen Zins, nach unserer Weise zu rechnen 16 pCt.; andere Zinsfüße sind ἐπίτριτος, ἐπίπεμπτος, ἐπιδέκατος, Arist. rhet. 3, 10, d. i. 6, 10, 20 pCt. Vgl. ἔγγειος, ναυτικός. – Auch Ertrag des Ackers, Xen. Cyr. 8, 3, 38.
-
19 τεκνόω
τεκνόω, 1) mit Kindern versehen, πόλιν παισίν, Eur. Herc. Fur. 7; pass. mit Kindern versehen werden, Kinder bekommen, Pors. Eur. Phoen. 882; ὡς ἐκ Ποσειδῶνος τεκνωϑείη, Plut. Thes. 3. – 2) Kinder hervorbringen, zeugen, gebären; Hes. frg. 43, 6; ἐτέκνωϑεν κράτιστοι, Pind. I. 1, 17; vom Manne gew. im act., πτανός σε ἐτέκνωσε πατήρ, Eur. Hel. 1160; von der Frau im med.; Eur. Med. 574 braucht auch das med. vom Manne; vgl. Plut. Agis 11; Soph. sagt vom Oedipus γάμον τεκνοῦντα καὶ τεκνούμενον, O. R. 1215; auch πάτρα με τεκνοῖ; Jac. A. P. p. 237; übertr., μὴ καὶ τεκνωϑῇ δυςφορώτερος γόος, Aesch. Spt. 639; vgl. auch Ag. 754 γέρων λόγος τέτυκται, μέγαν τελεσϑέντα φωτὸς ὄλβον τεκνοῦσϑαι; Souk. νόμοι οὐρανίαν δι' αἰϑέρα τεκνωϑέντες, O. R. 867; μυρίας ὁ μυρίος χρόνος τεκνοῦται νύκτας ἡμέρας τε, O. C. 624; – τεκνοῦσα ist Souk. Trach. 308 s. L, für τεκνοῠσσα, s. τεκνοῦς. – 3) an Kindesstatt annehmen, adoptiren, D. Sic. 4, 67 u. a. Sp.
-
20 ταλα-κάρδιος
ταλα-κάρδιος, mit duldendem, standhaftem Herzen; so heißt Herakles Hes. Sc. 424, Oedipus Soph. O. C. 545; sp. D., wie Ep. ad. 156 ( App. 205).
См. также в других словарях:
Oedipus the King — Oedipus Rex redirects here. For other uses, see Oedipus Rex (disambiguation). Oedipus the King Albert Greiner as Oedipus in 1896. Written by Sophocles … Wikipedia
Oedipus at Colonus — by Fulchran Jean Harriet Written by Sophocles Chorus Elders of Colonus … Wikipedia
Oedipus (Seneca) — Oedipus is a tragic play that was written by Lucius Annaeus Seneca at some time during the 1st century AD. It is a retelling of the story of Oedipus, which is better known through the play Oedipus the King by the Athenian playwright, Sophocles.… … Wikipedia
Oedipus (disambiguation) — Oedipus was the mythical king of Thebes. Oedipus may also refer to: Plays Oedipus the King, an Athenian tragedy by Sophocles Oedipus at Colonus, an Athenian tragedy by Sophocles Oedipus (Seneca), a Latin language tragedy by Seneca the Younger… … Wikipedia
Oedipus Complex — Oedipus complex is the psychoanalytical term for the sexual attraction of a son to his mother, accompanied by manifestations of hostility toward the father. The name for this psychological pattern in males was taken by Sigmund Freud from… … Dictionary of eponyms
Oedipus (DJ) — Oedipus (real name Edward Hyson) is an American radio personality. Oedipus’s radio career began in 1975 as a D.J. at the Massachusetts Institute of Technology’s college station WTBS (today WMBR). He gained notoriety by starting the first Punk… … Wikipedia
Oedipus (Mythologie) — Oedipus (Mythologie), einer der großartig tragischen Charaktere des griechischen Alterthums; des Laïos und der Epikaste oder Jokaste Sohn, ausersehen von dem dunkeln Schicksal, übermenschliches Weh zu erdulden. Als sein Vater, der König von… … Damen Conversations Lexikon
Oedipus (horse) — Oedipus Sire Blue Larkspur Grandsire Black Servant Dam Be Like Mom Damsire Sickle Sex Gelding … Wikipedia
Oedipus Tex and Other Choral Calamities — Studio album by P. D. Q. Bach (Peter Schickele) Released … Wikipedia
Oedipus Tex — is a satirical Western themed oratorio by P. D. Q. Bach that follows the adventures of Oedipus Tex ( you may have heard of my brother Rex ) in Thebes Gulch. It was released on the album, Oedipus Tex and Other Choral Calamities in 1990. Structure… … Wikipedia
Oedipus (Voltaire) — Oedipus Title page of the second edition Written by Voltaire Date premiered 18 November 1718 … Wikipedia